|
ΠΟΔΗΛΑΤώ
|
|
 |
|
Είναι γεγονός ότι πριν λίγα χρόνια, η εικόνα ενός ενήλικα ποδηλάτη στο δρόμο γινόταν αντικείμενο σχολιασμού. Κάποιοι θα τον θεωρούσαν εκκεντρικό. Με τις μνήμες από τις καλοκαιρινές βόλτες και τις κόντρες στις πλατείες να μας συνοδεύουν, το ποδήλατο ήταν συνδεδεμένο με το παιχνίδι και τις σχολικές ηλικίες. Οι ανάγκες όμως και η προσωπική στάση ζωής έφεραν την αλλαγή στο σκηνικό. Το πιο οικολογικό και συνάμα οικονομικό μέσο μετακίνησης έγινε πλέον μέρος της καθημερινότητας.
Για πολλούς σήμερα το ποδήλατο αντιπροσωπεύει ένα προσιτό, καθαρό και οικονομικό μέσο αστικής μετακίνησης. Άλλοι πάλι το χρησιμοποιούν για άσκηση, άλλοι για διασκέδαση και επικοινωνία μέσα από παρέες και ομάδες. Με διαδρομές στην πόλη ή στο βουνό, η αίσθηση, η χαρά και το όφελος που προσφέρει στον ποδηλάτη είναι μοναδικά.
Από την άλλη πλευρά όμως ο ποδηλάτης, με περιορισμένη ενεργητική ασφάλεια, παραμένει μόνιμα εκτεθειμένος απέναντι σε παράγοντες που 'εποφθαλμιούν' την ισορροπία του, τουλάχιστον στην αστική του μετακίνηση, προσπαθώντας να αποφύγει:
- Τον οδηγό αυτοκινήτου που θα απαιτήσει προτεραιότητα, ακόμη και αν δεν τη δικαιούται.
- Τον πεζό που θα αποφασίσει να διασχίσει το δρόμο, ενίοτε και διαγώνια και ενδεχομένως να σταθεί εμπρός του αναποφάσιστος.
- Το αδέσποτο που θα πεταχτεί ξαφνικά στο δρόμο.
- Τα εμπόδια από την ανεπαρκή συντήρηση των δρόμων και των πεζοδρομίων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, η κάλυψη του ποδηλάτη ήταν πάντοτε στις προτεραιότητές μας και αναζητούσαμε ένα πρόγραμμα το οποίο θα αγκάλιαζε στη μεγαλύτερη δυνατή έκταση τις ανάγκες του, ώστε να απολαμβάνει ξένοιαστα τις διαδρομές του.